Dag 2

About last night nog even. De supermarkt is voor vele geen uitje, maar wel voor mij! Nieuwsgierig naar allemaal producten die ze in Nederland niet hebben. Ik koop ontbijt voor een paar dagen, een lunchje voor m'n fietstocht voor de volgende dag en een Portugees biertje voor in m'n appartement. M'n enige verbazing, geen fucking crackers! Als dat m'n enige teleurstelling is, heb ik het niet zwaar. 

Ik ga bij een pizzeria zitten met een prachtig uitzicht op de Ponte D. Luis I. Ik dacht dat ik de afgelopen 2 keer geluk had met de gastvrije bediening, maar het was weer raak. Deze keer een 18 jarige jongen die mij wat vertelde over hoe afhankelijk de welvaart van Portugal is van toerisme en wat voor impact Covid-19 daarop heeft. Met Lissabon weer in lockdown, ligt de druk op de schouders van Porto. Aan de Cais de Ribeira hebben ook veel voetbal supporters zich gemeld voor de wedstrijd Portugal - België. Heerlijk om met een achtergrond van passievolle supporters mijn pizza en een huisgemaakte chocolade mousse te eten.. De engeltjes waren op m'n tong aan het pissen.

Nu echt dag 2. Ik ga in de ochtend even op m'n balkon staan. Het weer is heerlijk. Zonnig, maar niet te warm en lichte wind (oant moarn!). Ik word direct overgehaald om toch bij het tentje tegenover mij te gaan ontbijten. Dietmar vertelde mij dat dit echt een familie straat is. De eigenaresse van het tentje woont er zelf boven. Ik neem een koffie en een soort zoeter croissantje dan dat ik gewend ben. Ik moet €1,80 afrekenen. Deze madame heeft er voor de komende 3 dagen in ieder geval een vaste klant bij.

Ik huur voor een hele dag een fiets voor 12 euro. Ik ga weer naar de rustige kant van Porto en fiets langs de Douro. Ik kom als eerst een vissersdorpje tegen. Ik neem denk ik op de terugweg daar een kijkje. Want zowel de kleurrijke straatjes als de churroskraam trokken mijn aandacht. Ik heb het natuurreservaat Estuario do Douro met 2 kijkhutten gevonden. Het hek lijkt dicht.. Ik spreek de eerste langslopende man aan. Hij denkt 't ook.. Samen zorgen we ervoor dat ik toch illegaal over het hek terecht kom. Met m'n verrekijker en m'n notitieboekje noteer ik alle vogels die ik zie. Met de tips van m'n vogel collega Bert noteer ik waar ze zitten en de uiterlijke kenmerken zodat ik ze later terug kan zoeken. In ieder geval de kleine zilverreiger, geelpootmeeuw, gele kwikstaart, graspieper en de roodborsttapuit. Ik kom erachter waar de graspieper zijn naam te danken aan heeft. Je verwacht het niet maar.. je ziet hem in het gras en het piept. Bert zal trots zijn op deze conclusie die ik zelfstandig heb genomen. 

Ik fiets door naar het strand. Ik heb een kleedje meegenomen en kies een plek uit op een rots waar ik een tijdje op ga relaxen en ga genieten van het uitzicht en de geluiden van de golven. Langs de kust loopt een kilometers lang fietspad. Met een geweldig uitzicht en heerlijk weer geniet ik enorm van m'n tocht. Op de terugweg plof ik ietwat uitgeteld neer op een terras in dat kleurrijke straatje in het vissersdorp. Ik ga terug naar m'n appartement voor een kleine siësta. Vanavond ben ik weer te vinden aan de Port kade. Maar daar vertel ik je morgen weer wat over.