Dag 4

Het valt mij op dat iedereen die ik (aan)spreek redelijk goed Engels kan. Ik ben erg gecharmeerd door de mensen hier. Ze zijn behulpzaam en erg vriendelijk. Ik ga weer naar de port kade om te kijken of ik de boottocht van 6 uur kan nemen. Het wordt spannend vertellen de twee aardige dames aan de balie, want ik ben nog de enige en pas met 4 gaan ze varen. Ik stel voor te helpen met verkopen op de straat. Dat grapje konden ze wel waarderen. Ik mag wel m'n voucher alvast inleveren om port te proeven. Een man legt mij wat uit hoe port gemaakt wordt en wat ze in hun assortiment hebben. Ik mag kiezen en ga voor de port Ruby, die wat fruitiger is. Als ik terug kom bij de balie heb ik helaas pech, er zijn niet genoeg aanmeldingen. Ach, het leven gaat niet altijd over rozen. Ik krijg m'n geld terug.

Voordat ik ga eten ga ik nog naar wat souvenirwinkeltjes. Ze schrokken mij wat af, want er staan elke keer wat oudere mannen bij de kassa die niet heel gastvrij lijken. Maar m'n oordeel was onjuist. Ze waren heel vriendelijk, helpen mee wat uitkiezen en ik mag nog een extra sleutelhanger gratis uitzoeken. Vanavond heb ik meer zin in een biertje van de tap en iets met een frietje. Ik kies Marianus Burger House uit. Ik heb veels te veel gelopen vandaag (25.000 stappen), dus ik ga na 't eten lekker op tijd weer naar m'n appartement terug.

Dag 4. Ik heb nog één hele dag. Ik ga in de ochtend naar het westen van Porto. Ik ga met de bus naar het park Fundacao de Serralves. Je kan door het park heen op zoek naar art deco. Je kan ook nog een ticket aanschaffen voor het museum en de treetop walk. Ik ga voor de treetop walk. Het was je misschien al opgevallen op de foto's, maar bij veel toeristische trekpleisters is het rustig door Covid-19. Op deze plek maakt dat mijn ervaring extra bijzonder. Ik loop in m'n eentje door het park heen en met kleine trapjes naar beneden kom ik kunst tegen en prachtige bomen en planten. Het is bijna magisch. Ik loop van de Fundacao de Serralves naar de kust toe. Misschien komt het omdat het mistig is, maar de stranden aan de andere kant van Porto op m'n tweede dag vond ik mooier. Ik zie wel nog 2 overvliegende halsbandparkieten. Ik ga met een authentiek trammetje langs de rivier terug naar het centrum. Het is 1 lijn en de tram draait zich niet om, maar de stoeltjes worden handmatig naar de rijrichting verschoven. Om op de juiste baan te blijven wordt met een stok de rails goed gezet. Ik ga lunchen bij een hip tentje. Ik loop door naar een boekenwinkel wat gebaseerd is op een scène uit Harry Potter. Ook deze weggetjes ernaar toe zijn vrij pittig. Ik heb even een sfeerfoto (alleen voor intern gebruik) toegevoegd van m'n gezicht als ik de hoek om loop en ik zie dat ik met minimaal 45 graden omhoog de berg op moet. Ik zie de rij en ik denk gelijk 'mij nie bellen'. Ter compensatie haal ik een ijsje in de vorm van een roos met een chocolade macaron bij de buren en luister (en kijk) een tijd naar een veels te aantrekkelijke straatmuzikant. Ik loop nog even langs de Torre dos Clerigos. Dit gebouw behoorde ooit tot het hoogste gebouw van het land, maar je ziet hem nog steeds vanaf veel plekken door de stad. Ik ga m'n boottocht maar weer eens proberen. Vandaag lukt het. Het is een tocht langs 6 bruggen, waaronder een brug van Eiffel himself. Deze brug werd gebruikt voor de trein om de Douro over te steken, hij is nu vervangen voor een moderne witte brug een paar meter verderop. Ik zie de nek van de roodharige Nederlandse jongen dezelfde kleur krijgen als zijn haren. Door de heerlijke koele bries op de boot, gaat 't bij mij ook hard. Achja, vandaag een tomaatje, morgen een chocolaatje. Ik ga weer naar de port kade. Nu echt een port proeverij. Het tentje Rodrigo's waar ik gister m'n eerste port heb geproefd vond ik leuk. Het is in een wat rustig straatje. Voor 6 euro kan ik 3 'fine port' proberen. De man die er gister werkte is er vandaag ook weer. Hij vindt het leuk dat ik er weer ben. Ik ga daarna nog met een kabelbaan over de stad heen. Ze maken daar ook een foto van je. Ietwat prijzig, maar de foto vind ik leuk van mezelf en omdat ik alleen reis heb ik niet echt iemand die een foto van mij kan maken, dus ik neem het mee als herinnering aan deze mooie tijd hier. Ik geniet van het uitzicht en ga via de bovenkant met de metro de brug Ponte D. Luis I over. Niet geschikt voor mensen met hoogtevrees. Ik ga mij klaarmaken voor m'n laatste avond. Ik vertel je daar morgen nog wat over en m'n conclusies van deze trip.